The Game (Le jeu)
Γερμανικά Τίτλος: Le jeu (Das Spiel)
Ρωσική τίτλος: Игра
Πρωτότυπος τίτλος: Le jeu
Ρωσική τίτλος: Игра
Πρωτότυπος τίτλος: Le jeu
Kurzspielfilm – UdSSR, Mauretanien
Έτος παραγωγής: 1988
Διάρκεια: 23 λεπτά
Έτος παραγωγής: 1988
Διάρκεια: 23 λεπτά
Σκηνοθεσία: Abderrachman Sissako (Абдеррахман Сиссако),
Σεναριογράφος: Abderrachman Sissako (Абдеррахман Сиссако),
Κάμερα: B. Atahanow
Σεναριογράφος: Abderrachman Sissako (Абдеррахман Сиссако),
Κάμερα: B. Atahanow
Υπόθεση:
Πρόκειται για μια ταινία μικρού μήκους, 23 μόλις λεπτών, ασπρόμαυρη. Τα παιδιά παίζουν πόλεμο, ο πατέρας πηγαίνει στον πόλεμο.
Τον ίδιο πόλεμο παίζαμε κι εμείς στην ηλικία τους. Για την ακρίβεια τον «εφεύραμε» εγώ και ο ξάδελφός μου ο Γιάννης. Τον πρωτοπαίξαμε σπίτι τους με τα αδέλφια του. Μετά με τα άλλα παιδιά στο χωριό. Χωριζόμασταν σε δυο ομάδες και κρυβόμασταν. Μετά προσπαθούσαμε να ανακαλύψουμε παιδιά της άλλης ομάδας. Όταν έβλεπες κάποιον του φώναζες «μπουμ» και υποτίθεται ότι τον σκότωνες. Έτσι βαφτίσαμε και το παιχνίδι, μπουμ.Το παιχνίδι τέλειωνε όταν δεν έμενε κανείς από τη μια ομάδα. Φυσικά υπήρχαν και προβλήματα, όταν βλεπόμασταν σχεδόν ταυτόχρονα, και τσακωνόμασταν για το ποιος πρωτοφώναξε μπουμ.
Αλλά ας επιστρέψουμε στην ταινία.
Ο πατέρας, για την ακρίβεια, δεν θα πάει να πολεμήσει, αλλά θα πάει να κατασκοπεύσει, σε μια πολύ επικίνδυνη αποστολή. Για την πατρίδα. Θα τον ανακαλύψουν, και θα τον σκοτώσουν. Σε εναλλασσόμενες σκηνές βλέπουμε τα παιδιά να παίζουν πόλεμο και τον πατέρα να περπατάει στην έρημο. Ο γιος του θα «αιχμαλωτισθεί» από την αντίπαλη ομάδα και θα τον «φυλακίσουν» σε ένα φρεάτιο. Θα τον βγάλουν αργότερα, λένε. Όμως όταν ένα παιδί τούς φωνάζει, σηκώνονται και φεύγουν ξεχνώντας τον. Η μάνα του όμως θα τον ψάξει, θα τον βρει και θα τον βγάλει έξω. Μόνο στον πραγματικό πόλεμο υπάρχουν απώλειες.
Πριν από τα γράμματα τέλους διαβάζουμε το παρακάτω του Πωλ Βαλερί.
«Ο πόλεμος είναι μια σφαγή ανθρώπων που δεν γνωρίζονται για χάρη ανθρώπων που γνωρίζονται αλλά που δεν αλληλοσφάζονται ποτέ».
Τον ίδιο πόλεμο παίζαμε κι εμείς στην ηλικία τους. Για την ακρίβεια τον «εφεύραμε» εγώ και ο ξάδελφός μου ο Γιάννης. Τον πρωτοπαίξαμε σπίτι τους με τα αδέλφια του. Μετά με τα άλλα παιδιά στο χωριό. Χωριζόμασταν σε δυο ομάδες και κρυβόμασταν. Μετά προσπαθούσαμε να ανακαλύψουμε παιδιά της άλλης ομάδας. Όταν έβλεπες κάποιον του φώναζες «μπουμ» και υποτίθεται ότι τον σκότωνες. Έτσι βαφτίσαμε και το παιχνίδι, μπουμ.Το παιχνίδι τέλειωνε όταν δεν έμενε κανείς από τη μια ομάδα. Φυσικά υπήρχαν και προβλήματα, όταν βλεπόμασταν σχεδόν ταυτόχρονα, και τσακωνόμασταν για το ποιος πρωτοφώναξε μπουμ.
Αλλά ας επιστρέψουμε στην ταινία.
Ο πατέρας, για την ακρίβεια, δεν θα πάει να πολεμήσει, αλλά θα πάει να κατασκοπεύσει, σε μια πολύ επικίνδυνη αποστολή. Για την πατρίδα. Θα τον ανακαλύψουν, και θα τον σκοτώσουν. Σε εναλλασσόμενες σκηνές βλέπουμε τα παιδιά να παίζουν πόλεμο και τον πατέρα να περπατάει στην έρημο. Ο γιος του θα «αιχμαλωτισθεί» από την αντίπαλη ομάδα και θα τον «φυλακίσουν» σε ένα φρεάτιο. Θα τον βγάλουν αργότερα, λένε. Όμως όταν ένα παιδί τούς φωνάζει, σηκώνονται και φεύγουν ξεχνώντας τον. Η μάνα του όμως θα τον ψάξει, θα τον βρει και θα τον βγάλει έξω. Μόνο στον πραγματικό πόλεμο υπάρχουν απώλειες.
Πριν από τα γράμματα τέλους διαβάζουμε το παρακάτω του Πωλ Βαλερί.
«Ο πόλεμος είναι μια σφαγή ανθρώπων που δεν γνωρίζονται για χάρη ανθρώπων που γνωρίζονται αλλά που δεν αλληλοσφάζονται ποτέ».
Αγόρι ηθοποιούς
Περισσότερες πληροφορίες
Dieser Film wurde von Franz-Josef in die Filmliste eingetragen!
Es sind keine alten Sendetermine vorhanden!
kaufen
kaufen
ansehen
